<p>Autorem artykułu jest Przemek L</p>
<br />
W swoim artykule opisuję historię jak powstały motocykle, jak się rozpowszechniły największe firmy, takie jak Yamaha, Honda, Suzuki, Kawasaki czy Ducati i jak zaczęła się ich produkcja motocykli...<br />
<p style="text-align: left;">Wytwarzanie motocykli zaczęło się mniej więcej po koniec XIX wieku. Pionierami byli rozmaici wynalazcy, którzy starali się połączyć silnik wewnętrznego spalania, wówczas nowinkę techniczną, z podwoziem roweru, który to pojazd był już znany od wielu lat. Powszechnie uważa się, że pierwszy motocykl z silnikiem został skonstruowany przez <strong>Gottlieba Daimlera,</strong> w roku <strong>1885</strong>. Pojazd ten miał <strong>jednocylindrowy </strong>silnik <strong>czterosuwowy</strong>.</p>
<p style="text-align: left;"><br /><a href="http://przemek-motocykle.blogspot.com/" target="_self"><strong>ZMIERZCH KONSTRUKCJI BRYTYJSKICH I TRIUMF JAPOŃSKICH</strong></a></p>
<p style="text-align: left;"><br />W latach sześćdziesiątych XX wieku nastąpił szybki rozwój sportu motocyklowego, co doprowadziło do powstania maszyn współczesnych. Wcześniej rynek motocyklowy był zdominowany przez brytyjskich producentów<br />motocykli, takich jak <strong>Triumph, Norton, BSA</strong>. Amerykańska firma<strong> Harley-Davidson</strong> i włoskie firmy, takie jak <strong>Ducati, Gilera</strong> i <strong>Laverda </strong>produkowały swoje własne konstrukcje, ale główny nurt w tej dziedzinie wyznaczały wyroby brytyjskie.<br />Jednak powojenne zubożenie firm brytyjskich spowodowało,że przez całe dziesięciolecie cierpiały one na niedoinwestowanie w konstrukcjach i technologii. Brytyjskie motocykle miały zbyt niskie moce, przestały być niezawodne, charakteryzowały je niepożądane drgania oraz wycieki oleju z dwucylindrowych silników.<br />To doprowadziło do zmian sytuacji. Japońskie firmy motocyklowe, z firmą <strong>Honda </strong>na czele, zaczęły rozszerzać produkcję, przechodząc od niewielkich pod względem pojemności pojazdów komunikacyjnych, które wytwarzały po wojnie, <br />do maszyn o większej pojemności. Atak ze wschodu nie był traktowany poważnie przez zadowolonych z siebie producentów brytyjskich. Tak było nawet wtedy, gdy japońskie zespoły wyścigowe zaczęły startować i zwyciężać na zawodach w Europie i USA.<br />Samozadowolenie zaczęło zanikać, gdy Honda zaprezentowała w roku 1969 swój czterocylindrowy model CB750. Zapoczątkował on szereg udanych konstrukcji japońskich, stanowił istotny krok do przodu, jeśli chodzi o moc, doskonałość i niezawodność. Był śmiertelnym zagrożeniem dla ówczesnych przestarzałych, zarówno pod względem konstrukcyjnych, jak i technologicznych, motocykli innych producentów. <br />Na przestrzeni lat siedemdziesiątych wielka "czwórka" japońskich wytwórców - firmy <strong>Honda</strong>, <strong>Kawasaki</strong>, <strong>Suzuki </strong>i <strong>Yamaha </strong>- kontynuowały prace rozwojowe i rozwijały sprzedaż szerokiej gamy motocykli. Takie motocykle jak, dwusuwowe, 3-cylindrowe modele <strong>Kawasaki</strong>, model <strong>Suzuki RE5 </strong>z silnikiem z wirującym tłokiem czy model <strong>Honda </strong>z silnikiem <strong>6-cylindrowym CBX1000</strong>, wytwarzały horyzonty w dziedzinie konstrukcji silników.<br /><br /><strong>SPROSTAĆ MOCY</strong><br /><br />Często wysoka moc silników wyprzedzała znacznie ówczesne rozwiązanie techniczne podwozi i opon i dopiero we wczesnych latach sześćdziesiątych japońskie motocykle zaczęły odznaczać się dobrym prowadzeniem. Model Kawasaki GPZ900R, zaprezentowany w roku 1984, był pierwszym z nowoczesnej generacji supermotocykli, jego osiągi jeszcze do niedawna robiły duże wrażenie. Technicznie zaawansowany, chłodzony cieczą, 16-zaworowy 5-cylindrowy silnik rzędowy miał moc 75kW(100hp). Był on zamontowany do sztywnego, doskonale skonstruowanego podwozia, z pełnymi osłonami z tworzywa sztucznego. Masa całego pojazdu na sucho nie przekraczała 230 kg (507 lb). <br />Egzemplarze tego modelu zajęły trzy pierwsze miejsca w ich inauguracyjnym starcie w wyścigu na wyspie Man. Stały się wyborem do naśladowania dla innych maszyn.<br />W kolejnych latach osiemdziesiątych inżynierowie dalej eksperymentowali z zastosowaniem turbodoładowarek, wtryskiem paliwa oraz silnikami dwusuwowym i o dużych pojemnościach, aż wyłoniły się podstawowe zasady budowy nowoczesnych silników motocyklowych. Obowiązkowym stało się chłodzenie cieczą oraz użycie czterech (lub pięciu ) zaworów na cylinder. Sportowe motocykle o wysokich mocach wymagały stosowania silników <strong>4-suwowych</strong>,<strong> 4-cylindrowych</strong>, <strong>rzędowych </strong>lub <strong>typu V</strong>.<br />Tak były zbudowane takie motocykle jak <strong>Yamaha FZR 1000</strong>, <strong>Honda CBR600</strong> i <strong>VFR750 </strong>czy <strong>Suzuki GSX-R750</strong>, które pojawiły się w latach osiemdziesiątych. Okazały się one maszynami doskonałymi, bardzo dobrze skonstruowanymi i o wspaniałych osiągach. Techniczne zaawansowane konstrukcje zaczęły wytwarzać także firmy europejskie, takie jak BMW czy Ducati. Ta ostatnia firma wyłoniła się po długim okresie kłopotów finansowych i zaczęła wytwarzać motocykle, które nie tylko były obiektem pożądania - gdyż takimi były jej wyroby zawsze - ale okazały się także maszynami wyczynowymi, z którymi trzeba było się liczyć na szosie czy torze wyścigowym.</p>
<p style="text-align: left;">Firma <strong>BMW</strong>, znajdująca się w Monachium, w Niemczech, także zaczęła pracować nad niezwykłymi konstrukcjami o wysokim zaawansowaniu technicznym. Jej motocykle <strong>R1100GS</strong> i K<strong>1200RS</strong> były pionierami nowych rozwiązań w zawieszeniach, a nowa rodzina 4-zaworowych, płaskich, dwucylindrowych silników przeciwsobnych (typu bokser) ożywiła starzejącą sie serię R motocykli turystycznych i sportowych. <br /><br /><br /><strong>ROK 2000</strong><br /><br />Pod koniec dwudziestego wieku bogaty rynek motocyklowy rozpostarł przed entuzjastami sportu motorowego szeroki wachlarz możliwości wyboru.<br />W "supersportowej" klasie nieograniczonych mocy motocykle takie jak Kawasaki <strong>ZX-12R</strong> i <strong>Suzuki Hayabusa</strong> osiągały prędkość <strong>322 km/h (200mph)</strong>, pozostając nadal pojazdami, na których dwie osoby mogły wybrać się w daleką podróż. Jednak nieskrępowanie mocy tych maszyn zaczęło powodować problemy i główni producenci, chcąc uniknąć prawnych ograniczeń szybkości, postanowili przyjąć dobrowolnie prędkość <strong>300 km/h (186mph)</strong> jako graniczną dla swoich superszybkich pojazdów. <br />W latach dziewięćdziesiątych konstruktorzy głowili się, jak osiągnąć to, żeby motor z silnikiem litrowym o mocy 93kW (125hp) zachował masę, wymiary i łatwość prowadzenia motocykla 600ccm lub mniejszego. Intensywna rywalizacja doprowadziła do powstania takich konstrukcji jak <strong>Yamaha R1</strong> i <strong>Suzuki GSX-R1000</strong>, w których najlżejszy motocykl ma masę mniejszą niż sześćsetka.</p>
---
<p><p><strong>blogger13 <a href="http://przemek-motocykle13.blogspot.com/" target="_self">http://przemek-motocykle13.blogspot.com/</a></strong></p></p>
Artykuł pochodzi z serwisu <a href="http://artelis.pl/">www.Artelis.pl</a>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz